is, pis, gaz kokusu, yağmur vs sıcak ve spor

çalıştığım yer, lokasyon itibariyle pek sevgili istanbul ilimiz sınırları içerisinde bulunmamakta. hatta herhangi bir insani lokasyon içinde de bulunmamakta.. neyse konu bu değil.. fabrikamsı bir yerde çalıştığımdan etraf pek bir endüstriyel. bacalar, dumanlar vs. gaz odası gibi.

sadece açık havalarda nispeten kendimi bu pis bulutun içinde çalışmıyormuş gibi hissedebiliyordum. işte bu bir kaç gündür üstelik de sıcak bir havada yağan bu pis yağmur sinirlerimi bu yüzden alt üst etti. istanbulun su ihtiyacıdır, gözlerimizin nurudur hiç umrumda değil. ben bu yağmur yüzünden o gaza, ise, pisliğe yağmur damlaları pata pata düştüğü sürece direk maruz kalıyorum; bu da sinirlerimi gerim gerim geriyor.

hatta o kadar gerilmişim ki inanmazsınız evde çıngar çıkardım. asabiyet diz boyu, kavganın gürültünün bini bir para. (ayaklı atasözleri / deyimler sözlüğü gibi oldum) neyse tabi bütün bunlar çarşamba akşamı oldu bitti. dün azalan yağmur beni de muşmula gibi yumuşattı. yine iyi kalpli, mülayim, sonuçta da muhteşem bir insan oldum.

bütün o gergin geçen günlerin (bir tek çarşamba aslında- kendime not: okuyucuyu yanıltma) ardından muhteşem bir insan ne yaparsa ben de dün akşam hemen onu yaptım tabi. sporuma gidip saunama girdim -nası sahiplenmişim belli değil. işte o sıcak, o efor sarfedip terleme o ferahlık.. kızgın saunadan buz gibi duşlara koşuş.. pis yağmur gitsin spor gelsin evet.

temizlendim.

ps: dere tepede yağan yağmuru tenzih ederim. benim derdim fabrika yağmurlarıyla.