kings of convenience ile huzurlu günler

belle and sebastian ı çok severim. huzur doludur, zaman zaman melankolik olsa da her zaman huzurludur yaptıkları müzik. kulak tırlamamaz, melodileri akılda kalır, sözlerini (bkz: get me away from here I'm dying) bas bariton sesimle söylediğimde etrafımdakileri ve kendimi fazlasıyla eğlendirebilirim. vs.

şimdi, sumru ve nil sayesinde yeni bir huzur müziği buldum: kings of convenience.

tek bir şarkısını (bkz: I'd rather dance with you) bildiğim bir grup olmaktan çıkmaları için sumru'nun ipodundan idump vasıtasıyla - ki muhteşem bir program yemin ediyorum- 2 albümlerini indirmem gerekti. "şu şarkıyı beğendim, bu berbat dinlemeyin" diyemem, her biri kendi içinde 100binbaloncuk patlaması.

şimdi işte, yolda, sporda mümkün olan her müzik anında onları dinliyorum. yakında yanlarına çeşni olarak başkalarını da koyarım ama yavaş yavaş.

not: spora pek gitmeyen bir müzik yalnız. daha hareketli şeyler gerekiyor. orda da gnarls barkley takılıyorum.


saygılar.