hep birden sıkılalım

dün akşam her amerika özentisi genç kız gibi kahve içmek için 2 arkadaşımla bilindik bir "coffee chainin shop" ına oturdum. tam kahvem bitmek üzereyken cadde tarafından garip sesler gelmeye başladı.
bir grup insan modifiye arabalarının üstünde türk bayrakları (ve mhp bayrakları) ile egzozlarını ve kornalarını bağırtarak önümüze kadar geldiler, yavaş giden arabalarını dur kalklarla sallayaraktan. şimdi bu görüntü aslında, toplumsal bir yaraya parmak basmak isteyen insanların protestosu olduğu için beni etkiliyor. böyle konularda fazla duyarlıyım gözlerim yaşarır. takdir de ediyorum. fakat araba kornaları ve o patır patır egzoz sesleri bağırtılar sinirlerimi bozuyor, canım sıkılıyor. türk bayrağını sardıkları arabaların içindekilere kötü kötü bakıyorum.
trafiği tamamen kesip 200 mt arkalarındaki arabada hasta yaşlı birileri var mı ambulans mı bekliyor umursamamaları kızdırıyor beni.

maç kutlaması değil bu, şampiyon fener diye bağırmıyorlar, şehitlerin kanı yerde kalmayacak diyor, her türk asker doğar diye bağırıyorlar ama bunu etraflarındaki insanları o kadar sinirlendirecek bir tavırda yapıyorlar ki ağızlarına yakışmıyor bu laflar. anlamsızlaştırıyorlar.

halbuki bunun böyle yapılması çok yanlış. toplumun tepki göstermesini desteklerim, ama böyle ulvi bir uğurda holigan tavırların kullanılması davaya leke düşürür.

mhp lilere de ayrıca karşıyım. sen orda şehitler için, pkk ya karşı yürürken, elinle o işareti yapınca sadece takıntılı bir partili olarak karşımda durabilirsin. vatanını seven bir vatandaş olarak değil. parti propagandasının da ne yeri ne zamanı. (kaldı ki bu aralar mhp'ye olan özel kıllığım bodrumda tatildeyken tanık olduğum mhp ilçe başkanının meydanda yaptığı konuşmanın ilk cümlesine dayanıyor: "sevgili dava arkadaşlarım ve pek sevgili hanımlar" adam, kadınları dava arkadaşı olarak bile göremiyor o derece.. neyse)

bilsem ben de yürürdüm o kalabalıkla, söyleseler gel deseler pkk ya karşı yürüyüyoruz yine bayrağımla meydana koşardım. ben de burdayım demek için. biz hepimiz bunu önemsiyoruz görün işte demek için. gerekirse cola içmem starbuckstan kahve almam kahve dünyası zaten daha güzel..

ama herşeyin bir adabı var. bence, doğruyu söyleyeni dokuz köyden anca üslubu yanlışsa kovarlar.

bütün bunların yanında giderek paranoyaklaşıyorum muntazaman. bütün bu olan olaylar, ermeni tasarısı, tezkere, ırak savaşı, amerikanın büyük orta doğu projesi üstüne de akp, cumhurbaşkanı, anayasa ve referandum... çok bilinmeyenli bir denklemdeki bütün bu değerler aynı anda nası olur da yüzeye çıkar. garip geliyor. sonuçta ben komplo teorilerine bağladım. ama bu çooook uzun ayrı bir konu.