kırıkkale

insan bir yere, neresi olursa olsun eninde sonunda alışıyor arkadaşlar.

ben de mesela şu an adeta kırıkkaleli oldum. burda bulunduğum 10 gün içinde 5 kere şehre gittiğimiz için 20 senedir rafineride çalışan ankaralılardan daha çok gezip öğrendim şehri. misal üstte gördüğünüz resim kırıkkalenin merkezindeki vatan caddesine ait bir görüntü. farkedeceğiniz üzere, burada yayalar kaldırımdan değil yolun ortasından yürümeye güdülenmiş. nedendir bilinmez kendilerini arabaların önüne atmaya ya da kornaya bastığınızda hiç tınmamaya çok meyilliler. enteresan. kırıkkale benim anladığım kadarıyla silah fabrikası ve rafinerisiyle ünlü. bir de şehirlerarası patikadan bozma kırıkkale-ankara yolu üzerindeki milyonlarca benzin istasyonuyla. yuropet, europet, damla, engin petrol, hamza petrol gibi yerel istasyonların yanında total, bp, shell, opet gibi büyük zincirler de var. her 100 mt de bir konuşlandıkları için benzinsiz kalma ihtimaliniz %0. çoğunun kaçak petrol olduğunu düşünüyorum çünkü fiyatları hayli düşük. motoru yakma pahasına denesek mi acaba?

aşağıdaki resim tüpraş rafinerisinin uzaktan bir görüntüsü.
nükleer santral bacalarına benzeyen yapılara kanmayın, nükleer enerji üretilmiyor. biz de sorduk soruşturduk. sadece korkunç bir duman çıkartıyorlar, diğer uzun bacalara göre yere daha yakın olduklarından bütün duman yerde kalıyor. şimdiye kadar bulunduğum tüm rafineriler arasında en kötü kokan rafineri burası. ama diğerlerine oranla daha ufak bir tesis dolayısıyla belki de en sağlıklısı kırıkkaledir ne bileyim. rafineri gündüz çok duman altı gözüküyor olabilir ama gece o kadar güzel ki. boğaz manzarasından hallice diyebilirim. ne olduğunu bilmiyor olsanız, "ay ışıklar ne kadar da güzel" diyebilirsiniz. o kadar.


kırıkkalenin merkezinde bir adet alışveriş merkezimsi yapı var: makro alışveriş merkezi.
girişteki iki katı tamamen makro süpermarket'ten ibaret. kendi kartları bile var. usanmadan her alışverişimizde soruyorlar. aslında market hayli büyük, bünyesinde barındırmadığı bir ürün olduğunu düşünmüyorum. yastık yorgandan, elektroniğe, kılık kıyafetten, her türlü güzellik ürününe kadar herşey var. marketin içindeki "kültür reyonu" - dvd-vcd-kitap-dergi vs satılan bir alan- ve çorap reyonu ise benim favorim. kendimi kaybediyorum. kültür reyonu ismini komik bulduğumdan, çorap reyonunu ise çok ucuz olduğundan dolayı epey sevdim. diğer katlarında ise, teknosa, sony, turkcell, lc waikiki, sinema salonları ve yemek katı var. yemek katında ise burger king!

bilmiyor olabilirsiniz, bizim kırıkkale merkeze ilk gidişimiz misafirhanede makarna yemekten sıkıldığımız için burger king bulma questine çıkmamızdı. hiç bilmediğimiz bir şehre gidip yoldaki adamlara burda burger king var mı diye sorduk. ilk sorduğumuz 2 kişi tarif edemedikleri için bulamadık, sonra sorduğumuz 3 kişi "burda yok öle şey" deyince de önceki 2 kişinin burger king in ne olduğunu bilmeyip bize ismi benzeyen başka bir yeri anlattıklarına karar verip misafirhaneye geri dönmüştük. ertesi gün bir polis abi'ye sorunca bulduk tabi. meğer burger king makro avm'nin içindeymiş. nasıl sevindiğimizi size anlatamam, sanki altın bulmuş kadar olduk. daha sonra tabi olayın suyunu çıkartıp ben makroda hamsili pilav bile yedim. ki onu da bir önceki postta anlattım.

makro'dan başka kırıkkalede bir adet de orta halli migros var. migrosun bulunduğu binanın üstünde çınar restoran, anafen dersanesi ve teras cafe var. bir iş arkadaşımızın vedası için 2 gün önce çok methettikleri bu teras cafeye gitmeye karar verdik. sözüm ona terasta içki içip yemek yiyeceğiz. haha. teras cafeye adım attığım anı şöyle anlatayım, etrafımda rengarenk geometrik şekilli masalarda yaşları 12-17 arası bir sürü çocuk, bas bas bir müzik ve korkunç bir gürültü. bittabi alkol yok. direk çıktık. girişteki çınar restorana girdik.
orda da alkol yoktu ama şık ve sessiz bir yerdi. girdik yedik. 4 kişi deli gibi kebap, gavurdağı salatası, içli köfte, çiğ köfte yiyip 63 ytl verdik. gayet makuldü. lezzetliydi de. kırıkkaleye gideceklere tavsiye ederim.



kırıkkale hakkında bu kadar yeter. çok bile. yine de söylüyorum insan her yere alışabilir. 10 günde ben buraya bile alıştıysam..