transa geçmek

şimdi benim bir alışkanlığım var. sabahları serviste ipod umu dinlerken daha önceden playlist fln hazırlamakla uğraşmadığım için istediğim bir albümü loopa alıyorum. o aralar yeni bir albüm keşfetmediysem daha önceden beni güzel ve mutlu uyuttuğunu keşfettiğim bir albümü çalmaya başlayıp uykuya dalıyorum. misal, radiohead - in rainbows çıktığında bir hafta kadar her sabah bu albümü dinledim. çok güzel geldi. hatta sonra "sevdiğim albümler" listesine girip random bir şekilde sabahları çalınabilme ihtimalini kazandı -ki nezdimde bir albümün erişebileceği en yüksek mertebedir. ben zamanında rammstein'ı bile uyku albümü yapmıştım o yüzden garipsemeyin.

uyuklarken dinlediğiniz şarkılar daha bir içinize girigiriveriyor. belki sadece ilk iki üç şarkıyı ayıkken dinliyorsunuz ama siz rüya görürken backgroundda olanlar da çaktırmadan bilinçaltınıza işliyor. hatta işin garibi ezberliyorsunuz bile. ben bunu aylar önce cem adrianda keşfetmiştim. "yağmur", albümün 11. şarkısı benim onu uyanıkken dinlemiş olma ihtimalim sıfır. ama hasbelkader bir gün araba sürerken (uyuyamıyorsunuz haliyle) yağmur'u dinlediğimde bağıra çağıra söyleyebildiğimi keşfettim.

bence bu uykuda öğrenme olayının daha da üstüne gidilmeli. misal ben ispanyolca öğrenmek istiyorum diyelim, sadece uykuda dinlemek üzere kasetler hazırlanmalı. kimbilir belki 1 aylık bir uyku dersinden sonra şakır şakır por favorlar aşağı, que bueno'lar yukarı üstad olup çıkılabilir.

[şu an aslında çalışıyorum ama içim bir fena oldu, cem adrian-aşk bu gece şehri terketti dinliyorum kulaklıkla.. sesleri saymaya çalışıp deliriyorum.. somebody help me.]