enadır vik gan babay

bir hafta daha geçti gitti ve geri gelmeyecek. inatla hala yaşlanıyor olmamıza ise diyecek bir şey bulamıyorum. işteyken vakit çabuk geçsin ama haftasonları hep uzuuun uzuuun olsun derken aslında bu isteğimin yaşlanmama da neden olduğunu (-haftalar aylar su gibi akıp gidiyor mirim) farkettiğimden beri ikilemlerden ikilem beğeniyorum.

bir de herbir şeylerden inanılmaz sıkılmaya başladım. bu hafta en hit yapan cümlem "ruhum sıkıldı". gerçekten de bunu söylemeye başladığım için bile sıkıldım şu an. şubat sonu buhranından benden bu kadar.

ps: yine bir uçak düştü yine hop hop etti içim.