krismıs

şirkette tam bizim ofisin girişine dünyalar güzeli bir çam ağacı koydular bu hafta. her gün üzerine yeni yeni süsler koyup ışıklandırıyorlar. ne zaman ordan geçsem içim bir mutlulukla doluyor anlamsız. öğle yemeğinde gizlice resmini çekip koymayı planlıyorum. (edit: çektik işte resimleri öğleni bekleyemedim. ama buraya koymamak üzere başka şebek resimlerimi daha çekicem ağaçla hehe)

*

kış / yılbaşı havasına girerken hastalanmamam diye bir şey söz konusu olmadığı için yine bu sene de yılbaşı ritüelimi gerçekleştirdim. sesim borazan gibi olmadı henüz ama yılların tömbeki bağımlısı yaşlı bir amca gibi öksürebilitem yerli yerinde. aldığım onca ilaç, pastil, karabiberli ballar fln işe yaramadı tabi. ballı süt olayına girmek istedim, hem de çok istedim ama aptal kafeteryadaki kadınla bir türlü anlaşamadık.
-balınız var mı?
-tabi var..
-süt ısıtabiliyor musunuz?
-evet?
-ballı süt yapabilir misiniz bana çok hastayım?
-onu yapamıyoruz.

düz mantıktan çıkamayan, müşteri memnuniyeti nedir bilmeyen insanlardan biri sadece. çok üstüne gitmeyip burda rezil etmekle yetiniyorum.

*

krismıs demişken sabah starbucks mı caffé nero mu ikilemini uzatmayıp starbucks'a girip kahve ve kepekli puf aldık. yanında da toffee nut latte (latte miydi, cream miydi adı tam emin değilim). o kadar güzel ki tadı, en az o geçen senenin tarçınlı muhteşem kahvesi kadar güzel. tam yılbaşı tadı işte. keşke tüm sene olsa!! ecnebi olmayan birinin krismıs heyecanları benimkisi. kırmızı/ yeşil renklerini görünce içim mutlulukla doluyor. yılbaşı coşkusu yaşayan bir insan olmasam da yine de bu süslemeler fln içimi açıyor.

umarım şirkette güzel bir gün de yaparlar şöyle en alkollüsünden. hem madem alman şirketi, biraz da alman geleneklerine uysunlar, apfelkuchen/kaesekuchen fln olsun mesela yılbaşı partisinde.

kışın bu dönemini her daim yazın o cıvcıv yapışkanlığına tercih ederim.