yaşasın yarın iş var!!

zaten bu bayram gelsin hiç istememiştim. pazartesiden beri de bitsin n'olur diye yalvarmaktayım. ama oldurmayan allah oldurmuyormuş hakikaten. en güzel günler çarçabuk geçer ya en eziyetlisi de aheste geçecek tabii ki. kalabalıktan sıkıldım, tatil dediğin dinlenmedir benim için bu kadar yorulduğum bir tatil hatırlamıyorum. hiç bir kararı kendim veremediğim bir tatil de hatırlamıyorum. dün akşam aile dışı bir insan görmek üzere dışarı çıkacakken sitem nameleri sunanları tüm şiddetimle püskürttüm. hakettiler. elini verince kolunu kaptırıyorsun resmen. hem çok muhabbet tez ayrılık getirirmiş, aileye de bir süre ara vermek lazımmış.

fiziken de ruhen de çok yoruldum. istanbulu ince eledik sık dokuduk resmen. pazartesiden beri her gün en az bir kere karşı yakaya geçip geri dönerek trafikte 10 kaplan gücünde tahammül sınırım olduğunu cümle aleme kanıtladım. sabahları herşey sorunsuz oluyor genelde.. bugün misal 17 dk'da tarabya'daydık ama akşam dönüşümüz 2,5 saat sürdü. boğaz trafiğini küçümseyen bir insan olduğumu her seferinde unutuyorum. emirgan-beşiktaş arasında trafikte yaşamaya çalışırken, tuvalet, sigara vb. türlü ihtiyaçlar için arabadan inip inip geri bindik. ben bir ara ortaköy'de starbucks'a girdim hatta, döndüğümde araba 50 mt anca gitmişti.. bebekten beri bizi takip etmekte olan arka araba eminim çok gülmüştür mütemadiyen inip binen insanlarla dolu arabamıza. şöför bile 2 kere değişti yani..

neyse, velhasıl-ı kelam bugün n'aptın derseniz, emek'te kahvaltı ettim bir güzel ,sonrasında da 4 saat bir çay bahçesinde dali gezen kuzenimi bekledim. sonrası malum saatlerce trafikte kangren vaziyetleri. kendim adına yaptığım tek şey patatesli börek ve menemen yemek oldu sonuçta. bütün bayram boyunca kendim için yaptığım pek dikkate değer bir hareket yok. çalışsam daha iyiydi.

bayram bitsin işi bile özledim harbiden.